Op weg naar een nieuw leven
”Vandaag werkt Ryan niet, hij is vrij. Ryan is overigens niet zijn echte naam. Hij is 21. “Ik loop er niet mee te koop dat ik hier zit. Een paar vrienden weten hoe het zit, mijn werk is op de hoogte en mijn ouders, maar verder niemand.” We spreken elkaar bij De Koning. Ryan vertelt rustig over wat hem in zijn jonge leven allemaal is overkomen. “Hier, door te wonen op deze plek, zet ik de eerste stap op weg naar een nieuw leven. Ik werk, ik heb een dak boven mijn hoofd. Mijn motivatie om over een tijdje op mezelf te gaan wonen is groot. Een flatje in Brouwhuis lijkt me wel wat. En als ik er nu over nadenk, vissen, ik zou wel weerwillen gaan nachtvissen. Dat deed ik jaren geleden ook.”
Opeens was ik dakloos
Door allerlei omstandigheden raakt Ryan zijn woonplek kwijt. “Ik ging al vroeg het huis uit omdat het daar echt niet ging. Ik was gewoon ook een rotmenneke. En school was niks voor mij. Al vroeg ging ik werken als zzp’er. Ik verdiende toen best goed. Maar het bedrag voor een kamer was echt belachelijk. Ik werkte zwart en had geen andere keus. In die tijd zag ik echt de slechte kant van mensen. Na een tijdje werd ik zonder pardon op straat gezet. Zonder mijn spullen. En ik werkte met iemand die me oplichtte waardoor ik schulden had. Niet veel, maar toch. Ik was opeens dakloos en kon geen kant op.”
Vertrouwen groeit weer
Het was een periode waar Ryan niet graag aan herinnerd wordt. “Ik sliep soms bij maten, in hotels, of een paar dagen bij mijn ouders, maar er waren ook nachten dat ik door de stad liep. Ik wilde niet in de openlucht slapen, dus dan bleef ik maar wakker. Heel veel tijd om na te denken had ik toen. Uiteindelijk heb ik zelf contact met SMO opgenomen. Het was mijn redding dat ik hier terecht kon. Hier kon ik weer een begin maken. Met ondersteuning van mijn begeleider. Ik heb werk, ik ben fit. Ik krijg weer vertrouwen.”
Dromen
De werkdag van Ryan begint vroeg, ergens tussen 04.00 uur en 07.00 stapt hij in de vrachtwagen om te gaan bezorgen. “Ik begin het liefst zo vroeg mogelijk, dan ben ik ook vroeg klaar. Ik ben graag op mezelf.” Het piekeren is minder geworden. Er is zelfs weer ruimte voor dromen. ”Ja, dan zie ik mezelf reizen naar mijn familie aan het andere eind van de wereld. Daar ben ik vroeger ook al eens geweest.”