Getekend voor het leven – Peter
Druk, vrolijk en grappig
Peter was een druk, vrolijk, grappig jongetje. “Mijn moeder wilde me zelfs opgeven voor de toneelschool.” Peter groeide op in een gezin van 21 broers en zussen waarvan hij de jongste is. Zijn moeder kreeg vijf kinderen met haar eerste man, twee kinderen met haar tweede man en zeven kinderen met de vader van Peter. Peters vader had op zijn beurt ook zeven kinderen uit een eerdere relatie. Zijn moeder kwam uit Bussum en zijn vader was een echte Helmonder. Ze leerde elkaar kennen doordat de vader van Peter leesmappen rondbracht, zo ook bij de moeder van Peter.
Trauma’s die zijn leven hebben getekend
In het grote gezin waarin Peter opgroeide was geen ruimte voor een druktemaker. Toen Peter zes jaar werd (één jaar na het maken van deze foto), besloten zijn ouders dat het beter was dat hij naar het internaat ging.
“De eerste twee jaar waren een hel, daar heb ik trauma’s door opgelopen. De meeste mensen weten tegenwoordig wel wat ik bedoel als ik zeg dat ik tussen de paters ben opgegroeid. Dit heeft mijn leven getekend.”
Na 2 jaar in het internaat was het de bezorgde oudste broer van Peter die hem van het internaat haalde. Hij zag, in tegenstelling tot zijn ouders, dat het internaat niet goed voor Peter was. Hij vond een plek bij een ander internaat in Hilversum, waar het gelukkig wél veilig was. Zijn ouders waren inmiddels van Hilversum naar Helmond verhuisd. Elk weekend kwam Peter naar huis.
Al jong in het criminele circuit
Toen Peter elf jaar was kwam hij voor de eerste keer in aanraking met drugs. Al snel ging Peter zelf drugs verkopen in de binnenstad van Helmond. Naast de drugshandel startte Peter ook zijn eigen bedrijf als glazenwasser en dit liep goed. Op zijn negentiende werd Peter vader van zijn eerste dochter. Later volgden nog een dochter en een zoon. Samen met de kinderen reisden ze Europa door en hebben ze zelfs een reis door Jamaica gemaakt. Peter zegt: “De kinderen kunnen zich daar niet veel van herinneren maar voor mij was het een droomreis.”
Peter zat al vroeg in het criminele circuit. Dit liep van kwaad tot erger. Voor twee gewapende overvallen belande Peter uiteindelijk in de gevangenis. Hij heeft hiervoor negen jaar gezeten.
Reflectie
De tijd in de gevangenis gaf ook ruimte tot reflectie. Hij wilde zijn leven opnieuw vorm geven. Hij besefte zich dat de trauma’s uit zijn verleden hem nog steeds in de ban hielden en besloot dat hij hier korte metten mee wilde maken.
Hij re-integreerde bij Atlantgroep, wat nu Senzer is. Daar werkte hij zich helemaal omhoog als voorwerker. Bij Atlantgroep ontmoette Peter zijn huidige vriendin, de vrouw met wie hij nu vijftien jaar een relatie heeft. Ook de relatie met haar kende hobbels.
Opnieuw beginnen
In 2018 gaat de relatie bergafwaarts. Peter werd uit huis gezet, ondanks dat het huis ook van hem was. Peter vult aan: “Voor mij is het gemakkelijker om opnieuw te beginnen. Dit heb ik al twee keer eerder gedaan. Ik sliep een tijdje bij de Kamenij, de nachtopvang van SMO in coronatijd, en bij Care Extra.” Rond deze tijd begon hij ook met zijn gezondheid te kwakkelen, hij onderging een aantal herseninfarcten en door de blijvende schade kon hij niet meer zelfstandig wonen. Hij kreeg een vaste plek bij Huize d’n Herd. Door de verbouwing van Huize d’n Herd stroomde Peter door naar een appartement bij De Koning. Daar woont hij nu in een appartement met uitzicht op het groen. “Beter kun je niet hebben” zegt hij zelf. Peter en zijn vriendin vonden de liefde terug. Samenwonen zit er niet meer in, maar daar heeft Peter vrede mee. Hij geeft aan: “Nu zit ik goed, ik wil niet meer het risico lopen om mijn huis te verliezen. Op deze manier samenleven bevalt goed.”
Herstel
Op dit moment is Peter herstellende van een buikoperatie. Aan de buitenkant geneest de wond snel, alleen aan de binnenkant gaat het herstellen langzaam. Op deze dagen is de rust soms een worsteling, want wanneer hij zich verveelt grijpt hij sneller naar de alcohol. “Gelukkig niet meer zoals vroeger” zegt hij zelf. Zijn drugsverslaving van 25 jaar liet hij in 2005 al achter zich. Toen hij zijn leven ging beteren, al zijn drugs in de vijver gooide en gewoon ‘cold turkey’ afkickte.
“Ik heb veel gehad, maar ik ben nu veel gelukkiger. Bij Novadic Kentron zeiden ze dat dit waarschijnlijk komt doordat ik nu niet meer zoveel verplichtingen heb.”
Een hele rits aan speelgoedauto’s kleuren zijn vensterbank. Deze zijn voor de kleinkinderen om mee te spelen. Peter is vijf kleinkinderen rijk. Allemaal even blond en gezond. Peter hoopt dat het ook gauw beter gaat met zijn eigen gezondheid. Hij wil blijven werken bij de Jobfactory om bezig te blijven. Hij heeft de wens om over twee jaar met zijn vriendin naar Amerika te gaan. Haar familie woont daar. Peter vult aan: “Oh ja, en dan ook nog ooit naar Japan, voor de tuinen en bergen!”
