Portretten van dak- en thuislozen in de Kamenij
Verblijven in de Kamenij, doet niemand zomaar. De mensen hebben geen ander onderdak en daar zit altijd een verhaal achter. Geen sprookjesverhalen, maar ook niet meteen horror. Een paar van die verhalen hebben we opgetekend, om de mensen een gezicht te geven. De komende tijd publiceren we de verhalen, hiermee starten we volgende week, zodat omwonenden en andere geïnteresseerden de dak- en thuislozen in de Kamenij wat beter leren kennen.
Dat willen de mensen die hier verblijven graag. Ze kunnen zich best voorstellen dat omwonenden onzeker zijn over hun aanwezigheid in de wijk, toch willen ze laten zien dat niet iedere dak- en thuisloze een drugsprobleem heeft of crimineel is. En dat dakloos raken echt iedereen kan overkomen. Dak- en thuislozen zijn immers ook maar ‘gewoon’ mensen. Mensen die in hetzelfde schuitje zitten, elkaar helpen, op elkaar letten en er ook voor zorgen dat iedereen op tijd – vóór 22.00 uur ’s avonds – binnen is en dat niemand overlast veroorzaakt.
Vrijwel iedereen in de Kamenij werkt er serieus aan om zijn of haar leven weer op de rit te krijgen. Wat dat betreft zou je – zuur genoeg – COVID-19 een positieve ontwikkeling kunnen noemen: dankzij het coronavirus is er extra opvang in Helmond. Daardoor hoeven enkele tientallen mensen niet op straat te leven. Daardoor krijgen die mensen veel sneller begeleiding dan voorheen. Daar zijn ze dankbaar voor. Het opkrabbelen gaat soms met vallen en opstaan en het is hard werken. Een glimlach of een groet van een voorbijganger is daarbij altijd welkom.
