Kiezen voor het leven – Roeland

Ambitieus en intelligent

Zijn jeugd brengt Roeland door in de Binnenstad van Helmond en in Mierlo-Hout. Daar geniet hij samen met zijn broers van een onbezorgde kindertijd. Als kind is Roeland actief en competitief. Het is voor hem belangrijk om goed te presteren. Doet hij het goed op school? Dan voelt hij zich heel trots over zijn succes. Omgaan met teleurstellingen vindt hij lastiger. “Dat was voor mij een van de moeilijkste dingen om te leren.”

Roeland is al van jongs af aan ambitieus en intelligent, en erg breed georiënteerd in zijn interesses en hobby’s. “Waar moet je dan aan denken? Nou van tapdansen tot aan een opleiding communicatie. Als kind wilde ik heel graag doedelzak spelen.”

Ontsnappen aan autoritair gezag

Tijdens zijn pubertijd ontsnapt Roeland aan het autoritaire gezag door middelen te gebruiken. Uiteindelijk raakt hij daaraan verslaafd, met allerlei buitensporigheden tot gevolg. Door het ‘zich vrij voelen’ en zijn ongeremde gedrag, komt Roeland in de problemen met de autoriteiten. Tot groot verdriet van zijn ouders.

Als Roeland op zijn 26e een ernstig ongeluk krijgt, belandt hij voor het eerst in een diep dal. Fysiek én psychisch had hij een grote klap gekregen en dit resulteert in PTSS.

“Alles kwam op mij neer, maar dat kon ik niet verwerken. Ik had het liefst een prettige roes en de rest was niet meer belangrijk. Ik wilde het liefste van de wereld zijn.”

Het overzicht verloren

Met revalidatie herstelt Roeland van zijn fysieke schade en gaat het weer de juiste richting op met hem. In 2011 geeft Roeland zijn eigen woning op en gaat hij samenwonen. Achteraf gezien geen goede zet: Roeland en zijn vriendin hebben samen veel ruzie. Hij verbreekt de relatie en komt op straat te staan. Mét zijn PTSS en de verslaving.

Via de opvang bij SMO krijgt Roeland een woning toegewezen binnen het project Housing First. Drugs gebruikt hij nog dagelijks. Voor emotionele steun kan hij terugvallen op zijn ouders, totdat zij besluiten te gaan scheiden. Dit hakt er stevig in bij Roeland; hij kan niet meer volledig bij zijn ouders terecht. Door het drugsgebruik krijgt hij last van vreemde ervaringen.

“Deze ervaringen maakten mij angstig, Ik trok mezelf terug, in isolement.” Het overlijden van zijn vader komt daarop als een extra klap. “Zonder hem vertrouwde ik niemand. Met als gevolg dat ik psychisch nog zieker werd.”

Ontspoord

Roeland krijgt op dit punt in zijn leven hulp van de GGZ, die hem ondersteunt bij het afkicken van middelengebruik en het omgaan met zijn angsten. Hij heeft echter veel weerstand bij de inzet van verschillende methodes. “Ik had het gevoel dat ik tekortgedaan werd. Vandaar dat ik bleef vertrouwen op de drugs en de middelen die ik al gebruikte.” Roeland haalt op eigen initiatief medicatie van de zwarte markt om zijn gevoelens te onderdrukken. Hij wordt van deze ‘zelfmedicatie’ heel erg ziek, hij ontspoort. Zijn omgeving ervaart steeds meer overlast van Roeland. “Uiteindelijk kreeg ik het stempel: een bedreiging voor zichzelf en anderen.” Roeland komt in detentie en verliest voor de tweede keer zijn huis. Een moeilijke periode breekt aan, met na de periode in detentie een resocialisatietraject.

Rust en structuur

Inmiddels heeft Roeland een verbod op hard- en softdrugs. Hij woont in een begeleide woongroep, werkt iedere ochtend bij de Jobfactory en besteedt zijn middagen in de sportschool of bij zijn moeder, met wie hij een sterke band heeft. De GGZ blijft betrokken in zijn traject. Bij de Jobfactory werkt Roeland aan veel verschillende klussen. Zo installeert hij de elektriciteit van de ‘Wonnie’ lampen, verricht hij zaagwerkzaamheden en zet hij de kruk ‘Draagkracht’ in elkaar. Hij is van vele markten thuis en snel van begrip. Naar eigen zeggen verkent hij graag de grenzen van nieuwe werkzaamheden. Rust en structuur bieden hem de mogelijkheid om zijn denken praktisch te maken. Tegenwoordig kiest hij voortdurend voor het leven. “Ik wil er wat moois van maken. Dit is niet altijd zo geweest.”